Animu

Animu

14 Kasım 2011 Pazartesi

...

Önce kalbini kaybediyor insan, sonra aklını, sonra eşyalarını... Günleri unutmaya başlıyor yavaş yavaş, belki de bir önce ki gün yediğini... Bana öyle oldu en azından. Evet, ilk giden kalbimdi hatırlıyorum. Sonra bir sürü şey gitti ardından. Ne kadar zaman aldı bilmiyorum, daha doğrusu zaman da gitti bir süre sonra, o yüzden hatırlayamıyorum.
Anlamsız vakitlerde, tuhaf ip uçlarıyla çıka geldiler bazen. Her elimi attığım izbeden seni hatırlatan bi bok çıkmalıydı illa ki!  İlk başlarda epey sık oluyordu bu sonra sonra sakladılar kendilerini habersiz. Belki de ben vazgeçtim görmekten, öyle de olabilir...


Her gün sevgimi anlatırım sana nidaları
İnanıp kandırılmak değil ki dert,
Bunca salak içinde en salağı olmak marifet
Kendini ne derece kaybedebilir bir insan
İşte bunu anlatıyorum aslen ben
Tek nefeste yaşadığın acıların üstüne
Bir kat daha çıkmak gayretle...


E o vakit sikeyim böyle azabı bir kerede!!!

1 yorum:

  1. Önce kalbini bulursun, sonra aklını, eşyalarını. Günleri hatırlamaya başlarsın yavaş yavaş. Gözlerin takvime takılıdır sürekli. Yırtılan her yaprağın bir hatırası bulunur. Her an O olur, O her an yoktur. Gülümsersin acı acı. Önce kalbini kaybedersin, sonra aklını, eşyalarını. Günleri unutmaya başlarsın yavaş yavaş.

    Sana ait olmayanlar tek tek gider. Ve ortada sadece sen kalırsın. Yalnız sen.

    Başkaları için yaşa ve onlar için öl. Çünkü hayat sana değmeyecek kadar fedakarlık ister.

    YanıtlaSil