SANA DAİR...

Bazen tek nefes yeter kaburgalarının kırılmasına, O'nun kokusu bir kere geçtiyse eğer ciğerlerinden, darbenin en büyüğünü almışsındır...
Şimdi uyuyorsun sen en tatlı rüyalarla...Benim rüyam sende saklı iken uyumak öyle zor ki bilemezsin... En çok bu kadar sevmek korkutuyordu beni ama uzun zaman oldu ciğerlerime dolup, damarlarımda dolaşmaya başladığın. İnsan hükmedemiyor iç organlarına nihayetinde. Edepsiz aşkımı, edepsizce yaşıyorum ben hayata aldırmadan. Bunca zaman boşuna mı taşıdım ben bu kalbi. Biliyorum ki artık senin hediyen bu kalp bana. Ölüydü ya bir zamanlar, canlandırıp geri verdin tek hamleyle... Çok sevdim ben seni, seviyorum... Tek ben değil bütün iç organlarım, duyularım, ruhum emrine amade küçük prensim... Beraberce uyuyacağımız günler geldiğinde sanıyor musun ki ben uyuyacağım sen yanımda nefes alırken? Yok artık bu kadar severken uyumak olmaz, baş ucunda oturup sen uyurken gördüğün rüyaları hayal edeceğim mimiklerinden. Üzerini açacaksın sen sağa sola dönerken, tek zerren açıkta kalsa benim içim üşüyecek, nöbette olacağım yorganının başında...
Sen uyurken ben yine seveceğim ki seni, nefesini dinleyeceğim durmasından korkarak...
Ve içimden tekrar edeceğim "Kokuna bile razıyken uzaktan, yanında uyumak ne demek biliyor musun?"
Günaydın küçük prensim...